Nova exhortación ao maldito país

Aquí me tes, vello país.

Velaí outro poeta.

Xa che dei  os mil poemas

que noutrora prometera.

Podes, pois, esparexelos

como cinza sobre a tarde

ou deitalos no baúl do esquecemento.

Non che pido outros honores.

Fun feliz co meu destino.

Mais non deixes que se borren

as palabras, a linguaxe,

o tear con que foi feito

este incerto tapiz.